Historia budownictwa sięga tysięcy lat przed naszą erą (w skrócie p.n.e.). Archeolodzy (osoby zajmujący się badaniem minionych kultur i cywilizacji ) odnajdują cały czas nowe miejsca pobytu ludzi w tych odległych latach: to były jaskinie. Dawały schronienie przed niebezpieczeństwem i pogodą. Ludzie żywili się upolowanymi zwierzętami, roślinami i owocami. Prowadzili koczowniczy tryb życia (wędrowali za zwierzyną i jedzeniem). Z czasem zaczęli uprawiać pola i mieszkać w jednym miejscu w ziemiankach (wykopane częściowo w ziemi doły, przykryte dachem z roślin), w wykutych w skale lub ulepionych z gliny domach. Prymitywne narzędzia służyły im do obróbki kamienia i drewna. Domów i ludzi było coraz więcej. Powstały osady, grody, miasta. Miasta się powiększały, powstały świątynie, zamki, twierdze, mury obronne. Zawsze ludzie korzystali z materiałów budowlanych, które były blisko ich siedzib. Niektóre budowle zachowały się w dobrym stanie i są używane do dzisiaj, inne są atrakcją turystyczną, jeszcze inne były tak delikatne, że zostały po nich tylko fotografie lub rysunki jak w przypadku „domów” Indian na terenie Ameryki Północnej i Aborygenów w Australii.
